Noni - botaniczna nazwa Morinda citrifolia, jest rośliną stosowaną tradycyjnie na obszarze Pacyfiku, szczególnie w Polinezji. Noni rośnie w klimacie tropikalnym sięgając do obrzeży klimatu umiarkowanego i wysokości do 400 metrów nad poziomem  morza. W zależności od miejsca w którym rośnie, określana jest jako serowy owoc, indiańska morwa, morinda wspaniała,   nono, nonu i wiele innych. Noni należy do rodziny Rubiaceae liczącej ponad 400 rodzajów i ponad 5000 gatunków, wśród których są między innymi Cinchona L. (drzewo chinowe - źrodło chininy), Cephaelis ipecacuanha i Cephaelis acuminata (wymiotnica), Morinda officinalis (bajitian) czy Coffea arabica (kawa).

To niewielkie drzewo lub krzew dochodzi przeciętnie do 5 metrów wysokości. Na Polinezji Francuskiej zdarzają sie jednak i 9-cio metrowe okazy. Posiada duże połyskujące liście i twarde kanciaste gałęzie. Zaczyna rodzić owoce już po 9-12 miesiącach i w ciepłym klimacie, takim jak Polinezja, owocuje przez cały rok. Pojawiające się wielokrotnie w ciągu roku piękne białe kwiaty zamieniają się szybko w małe zielone owoce, które jeszcze szybciej przechodzą w jasnożółte owoce dojrzałe. Proces wegetacji trwa zaledwie 3 miesiące więc na tej samej galęzi znajduje się mały pączek, piękny biały kwiat, mały zielony owoc i ciężki od soku owoc dojrzały.

Dojrzałe owoce są koloru bladożółtego o przekroju ok 5-7 cm i długości ok 7-12 cm. W stadium pełnej dojrzałości owoce charakteryzują się ,,przykrym'' smakiem i zapachem. Owoc uformowany jest w kształcie heksagonalnych sekcji powstałych w miejscu, w którym wcześniej rósł kwiat. Roślina ta odporna jest na choroby, wiatr i suszę, toleruje zasoloną wodę. Noni kwitnie na wulkanicznej ziemi dziewiczych wysp Tahiti na Polinezji Francuskiej nazywanej ,,ostatnim rajem na ziemi''. Bogata w minerały ziemia, czyste powietrze i woda, oraz znakomity klimat polinezyjskiego buszu sprzyjają występowaniu tutaj noni w wielkiej obfitości i świadczą o wysokiej jakości owocu.